도구

도구

라틴어 문장 검색

Sicut enim gavisa est in tua ruina et laetata est in tuo casu, ita contristabitur in sua solitudine.
그리고 그들은 주님 앞에서 죄를 지은 자기네 조상들의 길을 기억하여, 자신들의 완고함과 악한 행실에서 돌아설 것이다. (불가타 성경, 바룩서, 2장33)
Dico ergo: Numquid sic offenderunt, ut caderent? Absit! Sed illorum casu salus gentibus, ut illi ad aemulationem adducantur.
그러면 내가 묻습니다. 그들은 걸려 비틀거리다가 끝내 쓰러지고 말았습니까? 결코 그렇지 않습니다. 오히려 그들의 잘못으로 다른 민족들이 구원을 받게 되었고, 그래서 그들이 다른 민족들을 시기하게 되었습니다. (불가타 성경, 로마 신자들에게 보낸 서간, 11장11)
Quod si casus illorum divitiae sunt mundi, et deminutio eorum divitiae gentium, quanto magis plenitudo eorum!
그런데 그들의 잘못으로 세상이 풍요로워졌다면, 그들의 실패로 다른 민족들이 풍요로워졌다면, 그들이 모두 믿게 될 때에는 얼마나 더 풍요롭겠습니까? (불가타 성경, 로마 신자들에게 보낸 서간, 11장12)
ubi cēna cōnfecta est, Dīdō ‘age,’ inquit, ‘Aenēā, nārrā nōbīs Trōiae cāsum et omnēs labōrēs Trōiānōrum.’
저녁 식사가 마쳐지자, Dido는 말한다. '자, Aeneas여, 우리에게 트로이의 몰락과 트로이 인들의 모든 역경을 말해주세요.' (옥스포드 라틴 코스 1권, The meeting of Dido and Aeneas27)
cēterī cursum septiēns circumvolāvērunt sine casū;
나머지들은 사고 없이 코스를 일곱 바퀴 돌았다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdī circēnsēs33)
reliquum iter sine cāsū cōnfectum est.
남은 여행은 사고없이 (잘) 끝났다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus mīlitat7)
Excelsis multo facilius casus nocet.
높이 있는 이들에게 불운은 훨씬 더 쉽게 상처를 입힌다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 162)
Quam miserum est, ubi consilium casu vincitur!
얼마나 불행한가, 계획이 우연에게 질 때 (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 629)
neuter sua, sed alterius plangebat incommoda.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 6:7)
Occurrebat animo quanta modo gloria pollebam, quam facili et turpi casu hec humiliata, immo penitus esset extincta, quam iusto Dei iudicio in illa corporis mei portione plecterer in qua deliqueram;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 1:3)
Exspectatio quippe alicujus incommodi non tam spes dicenda est quam desperatio, hoc est diffidentia a bono.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:7)
Sicut enim sanativum aut durum ex potentiis quibusdam dici Aristoteles astruit, quod videlicet ipsa incommodis suis resistere valent, ita sapientia ratione quadam potentia dicitur, quia fallaciae scilicet vel ignorantiae resistitur, nec in aliquo per errorem mens caecata labatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 46:3)
Exspectatio quippe alicujus incommodi non tam spes dicenda est quam desperatio, hoc est diffidentia a bono.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:21)
Quam honestum vero sit ac salubre, omnia ad unum optimum tam rectorem quam conditorem spectare, et cuncta potius ratione quam casu seu fieri, seu regi, nullus est cui propriae ratio non suggerat conscientiae.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 9:16)
Nemo enim hoc potentiae hominis deputat, quod ille superari facile potest, imo impotentiae et debilitati ejus, quod minime resistere suo potest incommodo, et quidquid ad vitium hominis vergit, magisque personam improbat quam commendet, impotentiae potius quam potentiae ascribendum est. Unde et Aristoteles in secundo qualitatis genere, ubi scilicet de potentia naturali et impotentia agitur, sanativum et durum ad potentiam reducit, et aegrotativum et molle ad impotentiam, cum tamen aegrotativum dicamus qui facile aegrotare potest, hoc est non facile valet huic passioni resistere, et molle quod leviter secari aut dissipari potest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION